Najpopularniejszy w Polsce blog z kategorii food&travel

Wrocław – bardzo hedonistyczny przewodnik gastronomiczny

Share on facebook
Share on twitter
Share on print
Share on email

To jest lista otwarta, którą będę aktualizowała w miarę kolejnych wizyt we Wrocławiu. Chętnie przyjmę też Wasze rekomendacje. Tak się jakoś składa, że niezbyt często wpadamy do Wrocławia, ale jak już wpadamy, to jemy na potęgę. Bo Wrocław gastronomicznie rozwija się jak szatan!

W kontakcie

Prześwietne miejsce dla każdego, kto ma choć troche otwartą głowę i na śniadanie chętnie zje coś innego, niż jajecznica. Ich hummus jest we Wrocławiu znany, niektórzy twierdzą, że najlepszy w mieście. A do niego naprawdę kreatywne i wyjątkowo smaczne dodatki, na przykład grillowana brukselka, dressing z nori, kolendra, mięta i granat. Mają wegańskie pasty, ale mają też nabiał i jajka, więc bez ortodoksji. Bardzo polecam Wam tutejszą szakszukę i smoothie. Szczególnie to z masłem orzechowym i bananem.

Gdzie?
ul. Benedykta Polaka 12/1b, Wrocław

Dinette

Chyba jedno z najmodniejszych miejsc ostatnio. Nie znam nikogo, kto będąc we Wrocławiu nie zameldował się w Dinette chociaż raz. Dużo wysiłku włożono w wystrój, trochę mniej w szkolenie obsługi, wciąż jednak śniadania przez cały dzień, koktajle ze świeżych warzyw i owoców, czy bąbelki od samego rana to fajna rzecz. Nie chwalą się, że pracują na najlepszych produktach i dobrze, bo to raczej średnia półka. Ale tak długo, jak nie robią z tego religii – jestem z tym ok. Fajne miejsce, żeby zacząć dzień, ale chętnie dowiem się jakie są inne warte uwagi śniadaniownie.

Gdzie?
pl. Teatralny 8, Wrocław

Chleboteka

Rzemieślnicy wracają do łask. Chleboteka to mokry sen miłośników glutenu. Na miejscu pieką najprawdziwsze chleby na zakwasie i możecie to podejrzeć. Oprócz kanapek kupicie tu znakomite, uczciwe drożdżówki, zupełnie takie, jak pamiętamy z dzieciństwa. A dla lubiących zdrowo są jogurty z koziego mleka, koktajle, pasty do pieczywa, domowe keczupy czy musztardy. Mają też dobrą kawę. Nie jest to miejsce na długie posiadówki, ale na dające energię śniadanie jak najbardziej.

Gdzie?
ul. Ruska 64/65, Wrocław

Jadka

Trochę trwało, nim tu dotarłam. Trafiło na Walentynki i menu degustacyjne. Jadka to fine dining w szalenie przytulnym wnętrzu. Jadka to również bardzo profesjonalna obsługa i interesująca selekcja win. Jadka to wreszcie Justyna Słupska-Kartaczowska – fantastyczna, mocna i mądra kobieta, która rządzi tym miejscem i jego kuchnią. Znam jej filozofię i szanuję bardzo, jest bliska mojej. Z grubsza można ją streścić do zdania: “Weź dobry produkt i go nie zepsuj”. Tu jest bardzo wysoki poziom nie tylko jeśli chodzi o jakość, ale również technikę. A zupa z pulardy i migdałów była tak doskonała, że prawie się nad nią popłakałam ze wzruszenia. Tak samo, jak fenomenalny domowy chleb. I pierogi o idealnie delikatnym lecz zwartym cieście i cudownie smacznym farszu. Jadka jest wspaniała, Jadkę kocham i rozumiem.

Gdzie?
ul. Rzeźnicza 24-25, Wrocław

Niezły Dym

Stacjonarne miejsce chłopaków z Happy Little Truck. Kiedyś zachwyciłam się ich pizzą, bo nie dość, że doskonała, to jeszcze serwowana z food trucka, który miał najprawdziwszy piec na drewno. Ja wiem, że pizza dzieli Polaków bardziej, niż pierogi, ale proponuję najpierw pojechać do Neapolu, a później dyskutować. To są tego rodzaju przeżycia kulinarne, które ustawiają poprzeczkę bardzo wysoko, a później człowiek szuka już tylko tych smaków, bo cała reszta jest bez sensu. No i tu je znalazłam. Poza tym nie rozdrabniają się na makarony i inne włoskie klasyki, jest tylko świetna pizza serwowana w kilka minut. Dokładnie tak, jak w Neapolu.

Gdzie?
pl. Teatralny 1, Wrocław

Woo Thai

Mówią, że to najlepsze tajskie w mieście. Albo, że jak na tajskie, to do Woo. No to siup. Na dole mają coś w rodzaju azjatyckiego baru szybkiej obsługi, a na piętrze bardzo fajną restaurację z industrialnym wystrojem, szybką i serdeczną obsługą i naprawdę sympatycznym klimatem. Naszą uwagę zwróciło menu – dawno nie widziałam tak ładnej i przejrzystej karty. Nie wszyscy muszą się znać na kuchni tajskiej, więc to miło, że nazwie każdego dania towarzyszy estetyczne zdjęcie. Absolutnie polecam Wam spróbować tutejszych smażonych kalmarów o konsystencji niemal maślanej, ale lekko słodkawa, wielowymiarowa zupa z kaczki także nie zawiedzie.

Gdzie?
ul. Grunwaldzka 67, Wrocław

Od Koochni

Niewielka knajpka, która ujęła nas domowymi smakami i prostotą menu. Dostaniecie tu tylko zupę, dwa główne (wege/mięsne) i kilka ciast do wyboru, a do popicia kompot. Ja trafiłam na świetne, soczyste żeberka podane klasycznie z puree i surówką z kiszonej kapusty. Bardzo to fajne i przyjemne, bo człowiek z miejsca czuje się jak w domu. To naprawdę są znajome, dobre smaki. A kapusta kiszona jest naprawdę kiszona, a nie kwaszona. Szanuję to.

Gdzie?
ul. Wojciecha Cybulskiego 17/1 A, Wrocław

Kres

Kres to nasze odkrycie sprzed mniej więcej roku. Kuchnia ukraińska w cudownie domowym wydaniu. Za sterami cała rodzina i wierzcie mi, można tam się poczuć tak zaopiekowanym, jakby zaprosili cię do własnego domu. Jedzenie jest szczere, uczciwe i tak smaczne, że ciężko oderwać się od talerza. Pełna recenzja i więcej zdjęć tutaj.

Gdzie?
ul. Ofiar Oświęcimskich 19, Wrocław (restauracja się nie zamknęła lecz zmienia lokalizację)

Taszka

Taszkę pokochałam z miejsca. Jest śliczna, przytulna, sprzyjająca rozleniwieniu, podskubywaniu kolejnych (świetnych!) przekąsek i popijaniu wina. O dziwno znajduje się w Rynku i przeczy wszystkim teoriom, że w tak turystycznych miejscach nie da się zjeść nic godnego. Da się i to bardzo! Mają cudowne krokiety z bacalhau o wnętrzu delikatnym jak chmurka i idealnie chrupiącej panierce, mają doskonale delikatną ośmiornicę, ale mają też pho i banh mi, co trochę mnie dziwi, a trochę śmieszy, bo do całej niezaprzeczalnej portugalskości tego miejsca wcale nie trzeba już dokładać Wietnamu. Nie zmienia to jednak faktu, że wrócę na pewno. I może nawet zjem pho. Tak dla jaj.

Gdzie?
Rynek 53/55, Wrocław

Olszewskiego 128

Wiem już, że muszę tu wrócić, bo zasługują na pełną recenzję. Obsługa jest bardzo profesjonalna, dokładnie wiedzą co sprzedają, a od wejścia pachnie dobrym jedzeniem. To zawsze są dobre znaki.

Świetny, podkręcony chrzanem barszcz, idealnie delikatny dorsz w chrupiącym panko, w puree dużo masła, dwa rodzaje własnego chleba, wśród przystawek hummus o idealnie zbalansowanym smaku, a ponadto – co ważne – nic nie trzeba było doprawiać, bo wszystko, co wyszło z kuchni było doskonale smaczne. W menu znajdziecie też takie ciekawostki, jak tatar z serca wołowego, a po lunchu należą się dwie kulki lodów serwowane z okienka przy wejściu. Do tego ceny frontem do klienta.

Gdzie?
ul. Olszewskiego 128, Wrocław

Mennicza Fusion

gdzie zjeść we wrocławiu

Świetna kuchnia z półki fine diningowej. Pełna recenzja tutaj. Zdecydowanie warto wpaść tu na kolację, bowiem smaki są dopracowane, jakościowy produkt wybija się na pierwszy plan i taki właśnie fine dining cenię. Tu nie ma tej zbędnej dyskoteki, której zadaniem jest ukrycie braków warsztatowych szefa kuchni. Tu dodatki są tylko potrzebnym i wdzięcznym tłem dla tego, co na talerzu najważniejsze.

Do tego świetny domowy chleb, przyjemna obsługa i wyraźne, jednoznaczne smaki.

Gdzie?
ul. Mennicza 24, Wrocław

Vivere Italiano

Wszystko to, co Polacy lubią najbardziej. Prawdziwa włoska kuchnia, na włoskim produkcie, za sterami także Włoch. Warto celować w owoce morza, bo dbają o ich świeżość, ale zjecie tu także niezłą pizzę i makarony (oczywiście). No i tak mocarnego negroni jeszcze w Polsce nie piłam.

Na zdjęciu ośmiornica z ziemniakami gotowana w pomidorach. Prosta rzecz, a cieszy. Dużo tu smaku, ale też bez zbędnych komplikacji. Powiedziałabym, że to takie domowe gotowanie podlane solidną porcją jakościowej oliwy. W weekendy Vivere Italiano masowo okupowane jest przez Włochów, więc możecie się poczuć prawie jak intruzi. To urocze.

Gdzie?
ul. Ofiar Oświęcimskich 21, Wrocław

Szajnochy 11

Tu mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony to ładne miejsce i szalenie chwalone. A z drugiej… Jest wczesne popołudnie, na sali ja sama jedna, trzy kelnerki w okolicach baru i nie czuję się jakoś szczególnie zaopiekowana, nie wychodzą poza minimum, a nad pustym talerzem i równie pustą szklanką medytuję wystarczająco długo, aby mnie to zaczęło drażnić. Ale już mniejsza o to. Na pewno cudem jest rolka z tatarem z przegrzebków o idealnie zbalansowanym smaku. Gorzej wypada gyutataki ze szapragami i dość twardą, ciągnącą się polędwicą wołową – w całości kompletnie pozbawione smaku. W obu przypadkach kawałki są tak duże, że grożą wywichnięciem szczęki. Ale to wszystko nie ma znaczenia w obliczu największego wałka, z jakim zetknęłam się w ostatnim czasie w polskiej gastronomii. W menu stoi tatar z krabów i krewetek (40 zł). Kraba i pacierza nie odmawiam, więc decyzja zapada błyskawicznie.

I teraz skupcie się: owy tatar składa się z jednej pociętej w cieniutkie paseczki krewetki i porwanych na włókna… paluszków krabowych. No, kurwa mać! I nawet nie zamierzam pisać, że pardon le mot. Żadne tam pardon. Paluszki krabowe to jest syf i malaria, nie ma w nich mięsa z kraba, tylko jakiś najpodlejszy miał z ryb oraz cała tablica Mendelejewa. Nie wspominam już o tym, że 100g tego gówna kosztuje coś koło dwóch złotych. A tu twierdzą, że jest to tatar (!) z kraba (!) i sprzedają za cztery dychy. Ja jestem w stanie wiele wybaczyć i wiele zrozumieć, ale robienia z ludzi debili nie wybaczam nigdy. Rozgrzebałam, zapłakałam i podziękowałam za ten cud sztuki kulinarnej, co nie przeszkadzało kelnerce umieścić go na rachunku.

Tak więc sami rozważcie czy chcecie tam iść, czy nie. Rolka z sanżakami była pyszna. Ale niesmak pozostał.

Gdzie?
ul. Szajnochy 11, Wrocław

Nanan

Wnętrze jest śliczne – różowe, pluszowe, mięciutkie i tak przytulne, że ko, ko ko. Takie pudełeczko z czekoladkami najwyższej próby. A realia są takie, że ciastka mają jeszcze trochę niedopracowane. Smaki są niezłe, jednak kremy ciut przyciężkie, brakuje też tej perfekcji w wykonaniu. Myślę, że to kwestia czasu i praktyki. Natomiast na pewno warto u nich zgrzeszyć eklerką. Lub kilkoma. Eklerki mają wyjątkowo dobre i te z serca Wam polecam. Z nazwą nie dyskutuję, ale jej uderzające podobieństwo do mojego ulubionego Umam jest… hm.

Gdzie?
ul. Kotlarska 32, Wrocław

Roma

Ja wiem, wiem, lodziarni we Wrocławiu jest od groma i każda ma swoich wyznawców, ale Roma to dla mnie taki łącznik z przeszłością. Te smaki naprawdę wywołują we mnie wspomnienie dzieciństwa, wzruszają. Żałuję, że mam do Romy tak daleko, bo latem byłabym tam codziennie. Więcej o wrocławskich lodziarniach pisałam tutaj, a naszą z mozołem tworzoną Lodową Mapę Polski znajdziecie tutaj.

Gdzie?
ul. Ludwika Rydygiera 5, Wrocław

c.d.n.

Magda

Share on facebook
Share on twitter
Share on print
Share on email

22 Responses

  1. A myślałam, że tylko ja mam zbyt wygórowane wymagania w stosunku do Nanan 🙂 Jednak po spróbowaniu monodeserów w Umam już nic nie smakuje tak samo 😉 Faktycznie w smaku deserów z Nanan czegoś mi brakuje. Do Taszki z pewnością się wybiorę przy najbliższej wizycie we Wrocławiu! Jeszcze wiele kulinarnych odkryć na wrocławskiej scenie gastronomicznej przede mną 🙂

  2. Osiem Misek – dziecko rewelacyjnego food trucka, mieści się na Włodkowica. Świetne miejsce, i choć borykają się z niekończącymi się problemami technicznymi, jedzenie jest najwyższej próby 😀

  3. Taszka jest w mojej ocenie fantastycznym miejscem, z genialnym wystrojem, pięknymi meblami; do tego – ma raczej niespotykany we wrocławskich winotekach samoobsługowy nalewak 🙂 dotąd bywałam często – dla wina, dla pysznego tosta z sardelą i cudnym sosem pomidorowym, dla muzyki. Próbowałam w Taszce niemal wszystkiego – różnych win, menu degustacyjnego, wszystkich przystawek. Wraz ze zmianą menu, ceny skoczyły o jakieś 40%. Prezentowana na zdjęciu sałatka z ośmiornicy kosztuje 36 zł. Tost z tuńczykiem kosztuje 34 zł. Na litość boską… obie pozycje to przystawki; miseczka na sałatkę nieco większa od talerzyka na sos sojowy a tost to niewielka, cienka kromka chleba z niewielką porcją tataru z tuńczyka. Rachunek na 250 zł za niewielki, degustacyjny posiłek z butelką wina dla dwóch osób uważam za przesadnie wysoki i nie znajdujący uzasadnienia w tym, co podano.
    Podobnie Szajnochy 11 – numer jeden dla wielu fanów surowej ryby, winduje ceny do poziomu nie znajdującego uzasadnienia w jakości, wielkości dania etc. Nie będzie odkryciem przypuszczenie, że dusi oba miejsca czynsz. Na surową rybę zatem wg mnie warto się pofatygować na płd Wrocławia – w okolice ul. Zwycięskiej, Wyścigowej. Tam koledzy chłopaków z Szajnochy prowadzą niejedną suszarnię a nawet boski sklep rybny 🙂

    1. rynek niestety to rynek 🙂 efekt czynszow:) dlatego jesli chodzi o sushi polecam Yemsetu , co do taszki mam te same wrazenia – wszystko niby super ale relacja ilosci do ceny , i to tylko przystawek ,niestety tragiczna. Podobne odczucia co do Pho w menu – nie mozna by tak prosta portugalska zupe rybna z glowami?:)

  4. Na sniadanie zawsze wracam do Conceptu stu mostow na ul. Dlugosza 😀 Do odwiedzenia tez restauracja Jasna na ul.Wlodkowica – pyszne “tradycyjne” potrawy w nowoczesniejszym wydaniu 😀 Polecam 😀

  5. Spróbujcie wpaść do Cza Ku Bistro na Psim Polu – od zup i prawdziwego włoskiego obiadu, po kawę, lemoniadę (nie, nie syf z syropu…) i desery – wszystko jest tam pyszne.
    Kres przegrał dla mnie życie, od momentu gdy spróbowałam tam barszczu – torebka knorr+trochę fasoli. Mączne dania też smakują jak garmażerka 🙁
    Za to, otworzyło się ukraińskie bistro koło Jana Pawła – Lviv. W życiu nie jadłam lepszych serniczków, placków, barszczu…Jak tam zjem, to (na chwilę) staję się lepszym człowiekiem 😀

  6. Magdo, spróbuj zjeść w Mango Mama na św. Mikołaja – już przy samym wejściu pięknie pachnie dobrze przyprawionym jedzeniem i jeśli chcesz coś z wyższej półki, to obsługa na wysokim poziomie i wyszukane potrawy zaserwują Ci w restauracji Grape przy ul. Parkowej. Obie te restauracje odwiedziłam kilka miesięcy temu i mam nadzieję, że nadal trzymają poziom :).

  7. Ja miałam okazję być w Libercie 7 . Jest to Włoska Restauracja mieszcząca się na Placu Wolności we Wrocławiu. Zdecydowałam się na ich pizzę quattro fromaggi i to była bardzo dobra decyzja. Ciasto puszyste, natomiast ser przepyszny. Prawdziwy, ciągnący ser, a nie żaden tani zamiennik seropodobny. Kelner restauracyjny bardzo miły, a wystrój restauracji powala z nóg.

Dodaj komentarz