To nie będzie zwykła recenzja. Właściwie szliśmy do Thaisty wcale nie mając na celu pisania o knajpie, która się jeszcze nie otworzyła. Ale wydarzył się tak piękny wieczór, że muszę się tym doświadczeniem z Wami podzielić. Tak na świeżo, teraz, natychmiast!

Podobnie, jak przed poprzednią edycją Restaurant Week, na prośbę organizatorów, mieliśmy sprawdzić, czy menu proponowane za 39 zł trzyma poziom i czy będziecie z niego zadowoleni. Wybraliśmy Thaisty intuicyjnie i chyba trochę z ciekawości.

Najpierw uderzyła nas energia tego miejsca. Jeszcze pustego, ale już z kuchnią pełną krzątających się w niej ludzi. Jeszcze bez gości, ale w jakiś sposób szalenie pozytywnego. Od progu czuć serce włożone w tworzenie tej restauracji. Wnętrze jest ciepłe, dużo tu drewna, jest przeszklona, kolorowa kuchnia i aż dwa chef’s tables. Jest przytulnie, jest jakaś radość, wszyscy się cieszą, że tworzą coś nowego i zaprawdę powiadam wam: z takim podejściem, doświadczeniem i smakami mają sukces w kieszeni.

Tutejsza szefowa kuchni to ta sama rezolutna Nam, która szefowała kuchni w Naam Thai. I wszystko jasne, prawda? Tworzą to miejsce ramię w ramię z Piotrkiem Świątkiewiczem. Są parą w pracy i prywatnie. Oboje z dużym doświadczeniem w gastronomii, oboje z pomysłem na siebie i pomysłem na to miejsce. Dawno nie widziałam takiego zaangażowania i takiej radości.

Sprawdziliśmy dania, którym Thaisty będzie raczyło wasze podniebienia w najbliższych dniach. Oczywiście jest opcja mięsna i wegetariańska. Pierwszym hitem jest lekki, sprężysty, delikatny wegetariański naleśnik zwinięty w rulonik i nadziany kiełkami i grzybami. Zaraz za nim ustawia się puchata, cudnie przyklejająca się do zębów bułeczka ugotowana na parze, nadziana kaczym mięsem, kolendrą, sałatą i chili – Pekin bun. Coś mi mówi, że ta bułeczka może być hitem, bo jest to danie zyskujące ostatnio ogromną popularność, a którego brakowało w Warszawie. To dopiero przystawki, a już jest wysokie c. C, jak “cudownie”.

Dania główne to fenomenalne kotleciki sojowe z chrupkimi warzywami, a dla mięsożerców – dzik ze znakomitymi boczniakami. Dzik był jednak trochę twardy, ale obiecali, że dzisiaj będzie już miękki. Taka właśnie jest nasza rola w tej zabawie – pokazać palcem, gdzie można nanieść poprawki. Nie mam żadnych obaw, jeśli chodzi o Thaisty. Wiem, że to poprawią i wasz dzik będzie się rozpływał ustach.

Na deser genialne domowe lody kokosowe ze strużynami świeżego kokosa, mango i cudnie sprężystym, słodkim ryżem ukrytym na dnie szklaneczki. Trzeba mieć nierówno pod sufitem, żeby się na takie menu po prostu nie rzucić.

Tak więc Restaurant Week będzie dla Thaisty chrztem bojowym i serdecznie wam to miejsce polecamy, zwłaszcza, że spróbowaliśmy jeszcze kilku innych potraw. Na tej podstawie polecamy Thaisty tak w ogóle, nie tylko w najbliższym tygodniu.

Bo tak oto zjedliśmy jeszcze znakomitego pad thaia ze sprężystymi, świetnie doprawionymi krewetkami oraz cudne krewetki w sosie tamaryndowym z pestkami granatu i smażonymi kiełkami słonecznika. Krewetki o tak niewiarygodnie wielowymiarowym, a jednocześnie zrównoważonym smaku, że przez chwilę tylko wbiliśmy w siebie wzrok i nie mówiliśmy nic. Nie mówiliśmy nic, bo dzieliliśmy ten sam zachwyt.

No i jeszcze moją ulubioną zupę z pieczonej kaczki, którą tak bardzo chwaliłam przy okazji recenzji Naam Thai. Zresztą nie tylko ja. Fenomenalnie głęboki smak bulionu, sprężysty makaron i plastry kaczki delikatne, jak marzenie. Szefowa kuchni, Chanunkan Duangkumma, przywiozła ten przepis z Tajlandii, jego autorem jest jej wujek, Jamrus Khuntong. Możecie go poszukać na Fejsie, podobno jest. Wujek, nie przepis. Kocham tę zupę. Jest lekko słodka, trochę kwaśna i nieprzytomnie esencjonalna. Nic się nie zmieniło. Jest ten sam obłędny smak, to samo serce i ta sama miłość na talerzach. Tylko wnętrze ładniejsze, dużo bardziej dopieszczone, bardziej przytulne i ponadczasowe.

Prawdziwa kuchnia tajska potrafi być tak ostra, że wypala trzewia. Tu podoba mi się ta zręczność, wyczucie polskich ograniczeń i pozostawianie gościom dowolności w doprawianiu dań. Chcesz mieć ogień, to sam sobie dołóż suszonego chili, proszę bardzo.

I ja naprawdę wcale nie chciałam tego wszystkiego pisać, chciałam tylko dać wam znać na Fejsie czy warto, ale jakoś tak się ta radość ze mnie wylała szeroką rzeką i już nic na to nie poradzę. Wiem, że Thaisty będzie obowiązkowym adresem dla każdego, kto lubi tajską kuchnię. Wiem, że będzie prawdziwym hitem i prawdopodobnie najlepszą tajską restauracją w Warszawie. I właśnie dlatego nie mogłam się powstrzymać. Bo dobrem trzeba się dzielić.

Magda

Info

www fb
Plac Bankowy 4, Warszawa

*Restaurację Thaisty odwiedziliśmy na prośbę organizatorów Restaurant Week, więc nie jest to standardowa recenzja i nie przyznawaliśmy świnek.