Ile kucharek, tyle hummusów. Hummusów, pierogów ruskich, shakshuk i tak dalej. Prawda jest taka, że w każdym domu przygotowuje się go nieco inaczej, a poszczególne składniki dodaje się w różnych proporcjach. Tak samo jest ze wszystkimi popularnymi w danym regionie daniami. A w Sèvres nie ma niestety przepisu na hummus, do którego można się odnosić, jako do wzorca. Dlatego podejdźmy do tematu luźno.
My zwykle robimy z poniższego przepisu mniej więcej trzymając się proporcji. Ale tylko mniej więcej, na ogół kierujemy się po prostu smakiem. Wychodzi bardzo dobry, ale też często jest bazą do dalszych eksperymentów. Czasem lubię wmiksować jeszcze suszone pomidory, albo oliwki, albo doprawiam curry (spróbujcie, to fajne połączenie), albo garam masalą, albo większą ilością wędzonej papryki. Tak naprawdę sky is the limit, przygotowanie standardowo zajmuje kilka minut i z doświadczenia wiem, że warto zrobić więcej, dlatego w przepisie są dwie puszki ciecierzycy, a nie jedna. No i jest to świetna opcja awaryjna na niespodziewanych gości – do tego marchewka w słupki, seler naciowy, jakaś szybka sałatka i nagle stół robi się pełny. I kolorowy!
Do posypania co kto lubi – kolendra, pestki granatu, sezam (rekomenduję czarny), albo to, co odpowiada Wam najbardziej.
Hummus – przepis
Składniki
– 2 puszki odsączonej, przepłukanej na sicie ciecierzycy
– solidna łyżka pasty tahini
– 3 ząbki czosnku (polskiego, bo ma smak)
– sok z połowy cytryny (lub więcej, trzeba spróbować)
– oliwa extra vergine (jeśli jest bardzo intensywna w smaku, to połowę można zastąpić wodą)
– łyżeczka oleju sezamowego (doda orzechowego posmaku)
– pół łyżeczki wędzonej papryki
– sól i pieprz cayenne do smaku
Przygotowanie
Najłatwiej będzie w blenderze kielichowym, choć zwykły ręczny też da sobie radę. Oliwy dodajemy tyle, by nie przykrywała ciecierzycy. Jeśli pasta wychodzi zbyt gęsta należy dodać jeszcze trochę. Wszystkie składniki miksujemy na gładko lub jeśli mamy takie upodobanie zostawiamy drobne grudki. Po wstępnym zmiksowaniu warto spróbować i doprawić według własnego upodobania.
Przed podaniem polewamy jeszcze oliwą i posypujemy ulubionym dodatkiem – tu akurat jest kolendra.
Smacznego!
Magda
Spodobał Ci się przepis? To podaj dalej!
Podobne wpisy
Pesto z czosnku niedźwiedziego – Włosi zielenieją z pestości! Sorry, zazdrości!- Śniadania Mistrzów – pudding chia (ten najlepszy)
- Bób po sycylijsku – najlepszy, jaki jadłam
- Spaghetti z cukinii – dla tych, co na diecie
- Śniadania mistrzów: jajka zapiekane w awokado
- Pieczona ciecierzyca – przepis na genialną chrupiącą przekąskę
2 Responses
Dobry hummus zaczyna się od namoczenia ciecierzycy. Cieciorka z puszki nigdy nie będzie tak dobrą bazą.
W zasadzie przepis można zakończyć na pierwszym zdaniu ze wstępu 🙂 Wszystko to kwestia proporcji i
indywidualnego smaku. Ciecierzyca z puszki? Nie wiem, nigdy nie korzystałem, dlatego też nie potępiam w czambuł. Mam natomiast lifehacka dla tych którzy robią z suchej. Po namoczeniu i ugotowaniu obierzcie ciecierzycę z tych przezroczystych łusek. Tak, całą. Ziarnko po ziarnku. Jest to czasochłonne i może doprowadzić do szału, ale hummus tak przygotowany jest tak obłędnie gładki, że nie będziecie chcieli innego 🙂
Najlepszy hummus i falafel jadłem w Betlejem, kiedy urwaliśmy się z żoną z wycieczki i pomyszkowaliśmy trochę na własną rękę. Z warszawskich najbardziej smakuje mi w laf-lafie. Może jakiś ranking by KK?